Цэцэрлэгийн насан дээрээ байхад ээжээсээ хол жил гаран болчихоод, гэнэт ороод ирэнгүүт нь яг нэг иймэрхүү болж билээ... Тийм. Би уйлсан. Санаж, бэтгэрч, тарчилж байснаа ч мэдэхгүй хүн асуухаар “санаагүй” гэж хэнэг ч үгүй хариулдаг ангаахай бага нас минь ...
Он жилүүд улирах тусам өнгөрсөн үйл явдлуудын заримд харамсаж, заримаас нь ичих нь жам юм болохоор яг одоо ч гэсэн би ямар тэнэг зүйл хийж л байгаа. Тэгсэн ч гэсэн Зарим нэг хүмүүсийн амьдардаг ёс суртахуун, гоо зүй гэх өөрсдөө ч сайн ойлгодоггүй хүлээсэнд баригдсан парадигмд байснаас өөрийнхөө сайн мэдэх солиорлын зам дээр явсан нь хамаагүй дээр мэт санагдана.
hoorhon um :D
ReplyDeleteСанах, хүлээх хамгийн хэцүү мэдрэмж. Яаж ч болохгүй бэтгэрээд л...
ReplyDelete